Jest to niezaprzeczalnie największa zaleta tego typu systemów, z którą trudno dyskutować. Wszystko zależy od tego, czy administrator jest gotów w zamian za bezpłatność tego systemu zaakceptować wszystkie jego wady i ryzyko jakie niesie ze sobą korzystanie z niego. Jest darmowy, więc nie można zareklamować tej czy innej funkcjonalności. Poza tym z reguły klient mimo wszystko zatrudnia programistę do jego konfiguracji, podpięcia grafiki itp., więc koszty nie znikają całkowicie.

Zatrudniając programistę do przygotowania Wordpressa zazwyczaj klient oczekuje również wrzucenia do serwisu pierwszych tekstów i zdjęć. Dzięki temu jego rola ogranicza się do okresowego dopisania nowej aktualności. W takim przypadku Wordpress będzie banalnie prosty w obsłudze.

Kiedy jednak klient zechce umieścić w tekście zawartość multimedialną, skorzystać z galerii zdjęć lub dodać mapę Google pojawiają się problemy. I to nie dlatego, że tego się zrobić nie da, ale dlatego że wymaga to wykonania bardzo wielu czynności. Z doświadczenia wiem, że nie wszystkim łatwo przychodzi ich zapamiętanie. Rezultatem jest konieczność odpłatnego skorzystania z usług programisty, aby to on uzupełniał serwis treścią.

Czasy, kiedy wtyczki do Wordpressa były całkowicie bezpłatne odeszły w niepamięć. Aktualnie ogromna większość wtyczek (tych dobrej jakości) ma swoją bezpłatną wersję o bardzo ograniczonej funkcjonalności oraz wersję płatną. To czysty biznes. Każdy chce zarobić dzięki swojej pracy. Bezpłatne wersje wtyczek są konstruowane w taki sposób, by sprowokować użytkownika do nabycia wersji płatnej. Ograniczona funkcjonalność, kiepskie możliwości konfiguracji lub w skrajnych przypadkach reklamy dołączane do treści.

Poza tym większość z tych wtyczek działa na zasadzie odrębnych mini programów. Przykładowo wtyczka obsługująca galerię zdjęć umożliwia tworzenie galerii składających się z dowolnej ilości zdjęć. Aby umieścić galerię w danym artykule należy przejść do zupełnie osobnego działu, utworzyć tam galerię, dodać do niej zdjęcia, skonfigurować ją, a następnie wrócić do edycji artykułu i wkleić w odpowiednim miejscu specjalny kod dla wyświetlenia tej galerii. Po 30 takich operacjach wchodząc do listy galerii bardzo trudno zorientować się, która galeria jest podpięta do danej podstrony. Co więcej usunięcie artykułu, do którego była podpięta dana galeria nie powoduje automatycznego usunięcia powiązanych z nią zdjęć. Na serwerze pozostaje mnóstwo śmieci.

No tak, tylko, czy szanująca się firma, która chce pozyskać szacunek swoich klientów chciałaby prezentować się w sieci za pomocą darmowego szablonu, z którego w tej samej chwili może korzystać kilkaset innych stron?

Jest to niestety mit, który obala pierwsza sytuacja, w której klient przez przypadek zmodyfikował zawartość danej podstrony tak, że treść kompletnie się rozjechała. Paradoksalnie Wordpress wymaga dużo szerszej znajomości kodu HTML niż autorski system szyty na miarę, w którym wszystkie czynności wykonuje się za pomocą dedykowanych funkcjonalności.

Jeśli Wordpress jest aktualizowany, oznacza to, że znaleziono w nim lukę bezpieczeństwa, a to oznacza, że bezpiecznym nie był do momentu aktualizacji. Kiedy jakiś czas później wydawana jest kolejna aktualizacja na jaw wychodzi, że w systemie tkwiła kolejna luka, której po prostu wcześniej nie wykryto. Paradoksalnie ilość tych aktualizacji nie świadczy dobrze o jakości kodu i poziomie bezpieczeństwa całego serwisu.

Jego popularność stała się jednocześnie jego przekleństwem. Jesli wyobrazimy sobie hakera, który chce włamać się na strony internetowe, łatwo zauważymy, że bardziej będzie mu się opłacało poświęcić swój czas na szukanie luki w Wordpressie niż w autorsko pisanej aplikacji. Dlaczego? Ponieważ jeśli znajdzie lukę w danej wersji Wordpressa, automatycznie zyska dostęp do milionów stron opartych na tym samym systemie. Poświęcając taką samą ilość czasu na próbę włamania się do autorskiego cmsa, uzyska dostęp tylko do tej jednej lub kilkudziesięciu stron opartych na podobnym rozwiązaniu.

W ekipie tworzącej Wordpressa znajdują się znakomici programiści i absolutnie nie ujmuję im wiedzy o doświadczenia. Dlatego nie twierdzę, że Wordpress jest źle napisanym systemem. Jego popularność sprawia, że stał się łakomym kąskiem dla wszelkiej maści ataków. Ataków, które odbywają się za pomocą botów. Hakerzy poświęcają swój czas, by znaleźć lukę w systemie, a następnie kolejny czas poświęcają na napisanie automatycznie działającego programu, którego zadaniem jest włamanie się na jak największą ilość stron.

Jego popularność stała się jednocześnie jego przekleństwem. Jesli wyobrazimy sobie hakera, który chce włamać się na strony internetowe, łatwo zauważymy, że bardziej będzie mu się opłacało poświęcić swój czas na szukanie luki w Wordpressie niż w autorsko pisanej aplikacji. Dlaczego? Ponieważ jeśli znajdzie lukę w danej wersji Wordpressa, automatycznie zyska dostęp do milionów stron opartych na tym samym systemie. Poświęcając taką samą ilość czasu na próbę włamania się do autorskiego cmsa, uzyska dostęp tylko do tej jednej lub kilkudziesięciu stron opartych na podobnym rozwiązaniu.

W ekipie tworzącej Wordpressa znajdują się znakomici programiści i absolutnie nie ujmuję im wiedzy o doświadczenia. Dlatego nie twierdzę, że Wordpress jest źle napisanym systemem. Jego popularność sprawia, że stał się łakomym kąskiem dla wszelkiej maści ataków. Ataków, które odbywają się za pomocą botów. Hakerzy poświęcają swój czas, by znaleźć lukę w systemie, a następnie kolejny czas poświęcają na napisanie automatycznie działającego programu, którego zadaniem jest włamanie się na jak największą ilość stron.